Dominee J. Meijer

 

Lees hieronder de ervaringen en kijk op het leven van dominee Johan Meijer.

 

 

pasland_meijer

Een pastoraal landschap

Het licht ontbrak, die dag.

schuilgehouden bleef de zon.

Tot zij ‘nu!’ riep, ‘kijk!’

Fonkelingen op het vredig water,

de grazige weiden helder groen,

weerglans van de Levensbron.

Ik zag uw lichtdoorbraak.

Over mij

In september 2010 was ik samen met vrienden in Poederooijen om een bezoek te brengen aan Slot Loevestein. Daar is me de bovenstaande foto ‘overkomen’, zoals ik beschreven heb in het bijbehorende gedicht. Met nog acht andere foto’s en gedichten was het onderdeel van de tentoonstelling ‘Steen in Beeld’, die in november en december 2013 te zien was in de Lijstenmakerij Oud Borne. Het was een inspirerende samenwerking met twee vrienden van me, die ik hier in Borne heb leren kennen.

Midden tussen de mensen

oogst-heart-1688029_960_720In de jaren dat ik nu in Borne woon en werkzaam ben als predikant, heb ik heel veel mensen leren kennen. Binnen de kerk en daarbuiten. Neem nou het drietal dat samen de Stichting 3Kearls vormt. Ik leerde ze kennen in 2009 vlak nadat ik samen met Pastoor van der Sman was voorgegaan in een oecumenische Oogstdankviering tijdens de Melbuul’ndagen in de St. Stephanuskerk.

De kearls waren actief als folklorecommissie en waren derhalve medeorganisator van deze viering. We vonden elkaar en bouwden samen de oogstdankviering uit: in 2011 een Openluchtdienst op het Rheineplein. Vervolgens vonden we onderdak in het Atrium van het Dijkhuis, plekken waar je midden in de samenleving staat. En daar houd ik van: een kerk die het durft om met twee voeten in de samenleving te staan. Ook als het om diaconale presentie gaat.

filmpje-kerststoet-2013-rtv-borneKerststoet

Samenwerken met de 3Kearls leidde ook tot nog heel iets anders: op 20 december 2013 beleefden we in Borne de eerste Twentse Kerststoet, waarvan de eerste ideeën geboren werden tijdens een genoeglijk samenzijn op mijn balkon. Dat we anderhalf jaar later met zo’n 300 deelnemers iets konden neerzetten waar velen door geroerd werden (niet in het minst ook wijzelf), konden we toen nog niet vermoeden. Samenwerken met zeer uiteenlopende mensen: daar houd ik ook van. (bekijk het filmpje van 2013 hiernaast)

Leeftijdgenoten

Toen ik in 2007 solliciteerde naar de predikantsvacature in Borne, gaf ik aan dat ik ook graag contact wilde hebben of zoeken met generatiegenoten. Met dertigers, want dat was ik toen zelf nog: dertiger. Dat contact kwam er zeker. In twee gespreksgroepen en bij allerlei persoonlijke levensmomenten zoals doop of huwelijk of onder de vele vrijwilligers die onze gemeente rijk is.

Eigen onderzoek

loep-magnifying-307875_960_720In 2011 deed ik tijdens mijn studieverlof onderzoek naar de verhouding tussen dertigers hun geloofs- en kerkbeleving, met name rond levensmomenten. Lees hier het verslag. Een van de concrete initiatieven die voortkwam uit dit onderzoek, was de ontmoetingsdag voor gemeenteleden tussen 25 en 45 jaar, die we inmiddels jaarlijks houden. Momenteel worden de resultaten in kaart gebracht van het bezoekproject Middengeneratie, dat we in onze gemeente hebben gehouden en dat aangestuurd wordt door een Regionale Projectgroep, waar ik ook aan mee mag doen. Ik vind het belangrijk dat je in de kerk goed kijkt naar wat mensen beweegt (uit alle generaties!) en dat je bereid bent daar daadwerkelijk iets mee te doen.

Wat mijn werk zo bijzonder maakt

Het bijzondere van het werk van predikant vind ik dat je mensen van alle generaties tegenkomt en in de meest uiteenlopende levenssituaties. Dat maakt het werk als pastor veelzijdig en ook spannend. De ene keer ben je op kraambezoek of bereid je een doop voor, dan weer sta je aan een sterfbed of ben je betrokken bij een uitvaart. Mensen komen tot elkaar, of mensen groeien uit elkaar, mensen worstelen met hun geloof of willen juist graag belijdenis doen: al die situaties kom ik tegen in mijn rondwandelingen door het pastorale landschap.

Springlevend geloof ervaren in Taizé

taizeWanneer ik deze woorden schrijf hebben er net drie jonge mensen belijdenis gedaan in twee verschillende diensten. Hun uiteenlopende motivaties om in de gemeenschap ‘ja’ te zeggen tegen God, hebben me ontroerd. Twee van hen waren mee naar Taizé, waar ik in 2012 voor het eerst en in 2013 voor de tweede keer mee naar toe ging. Het was een bijzondere ervaring om daar te midden van velen te ervaren dat geloof nog steeds springlevend kan zijn. ‘Iets van die spiritualiteit nemen we mee naar huis en we willen het delen. ‘Onze eigen’ Taizévieringen in Losser of Borne zijn daar een inspirerend voorbeeld van.

Zo veel vieringen

We kennen een veelheid aan vormen van vieren in onze gemeente. Eerst moest ik daar wel aan wennen evenals aan de complexiteit van de organisatie, maar ik heb mijn weg er in leren vinden. Er zijn Jeugddiensten, Ontmoetingdiensten, Vespers, diensten met een eenvoudige opzet en meer hoogliturgische vieringen.

Meegeholpen aan nieuw Liedboek

Wat nou zo mooi is: voor al deze vormen voorziet het nieuwe Liedboek uit 2013 ons van passende liederen. Zelf heb ik mee mogen werken aan dit Liedboek en dat was een voorrecht. Ik ben heel blij met het resultaat en vind wekelijks nog weer nieuwe teksten of melodieën die me raken. pasland_meijerAl van kinds af aan heb ik veel gehad met liederen en kerkmuziek.Mijn moeder vertelde wel eens dat ik in de box stond te dansen op ‘De Muzikale Fruitmand’, die zij dan op de radio aan had staan. Ik koos in mijn studie een hoofdvak waar ik veel over kerkmuziek kon leren en schreef mijn scriptie over berijmingen en bewerkingen van de Pastorale Psalm 23.

Daarmee zijn we terug bij de foto, die Pastoraal landschap heet. Beeld en Woord komen erin samen. En ze doen me zingen van Vergezichten, die ik graag met anderen wil delen, binnen en buiten de kerk.